Merhabalar! Bayıla bayıla okuyacağınız bir kitabın yorumunu okumak amaçlı girmişsiniz buraya, yorumu bilmem ama kitabı sevmeyecek kişilerden biri olmanız ihtimalinin çok düşük olduğunu sizlere söyleyeyim, ayrıntılar için okumaya devam edin!
İlk deva bir tanıtım yazısı koyacağım çünkü güzel açıklandığını düşünüyorum;
Gizemli bir ada.
Terk edilmiş bir yetimhane.
Fazlasiyla tuhaf fotoğraflardan oluşan bir koleksiyon.
Tüm bunlar kurgu ile fotoğrafçılığı nefes kesici bir şekilde bir araya getiren ve unutulmaz bir okuma deneyimi sunan Bayan Peregrine'in Tuhaf Çocukları romanında keşfedilmeyi bekliyor.
Yaşadığı korkunç aile trajedisi yüzünden Galler kıyılarındaki, dünyadan uzakta kalmış bir adaya yolculuk eden on altı yaşındaki Jacob, burada Bayan Peregrine'in Tuhaf Çocuklar Yetimhanesi'nin yıkıntılarını keşfetmekle kalmayıp, Bayan Peregrine'in çocuklarının sadece tuhaf olmaktan çok daha fazlası olduğunun farkına varır.
New York Times bestseller listesinden 108 haftadır inmeyen, aklınızdan çıkmayacak eski fotoğraflar eşliğinde okuyacağınız Bayan Peregrine'in Tuhaf Çocukları, gölgelerde geçen bir macera arayan her yaştan okuyucuyu içine çekecek eşsiz bir roman.
Evet, az çok bilgi edinmişsinizdir diye düşünüyorum ama yine de kitabı kendimce anlatayım;
Kitap kısaca ana karakter Jacob Portman'ın büyükbabasının anlattığı hikayeleri açıklığa kavuşturmak için gittiği yetimhane, ve yetimhanenin içindeki "tuhafları" konu alıyor.
Jacob'ın büyükbabası Abe, ona sürekli kaldığı yetimhaneden ve içinde yaşayan tuhaflardan bahseder ve Jacob ona şüpheyle yaklaşmasına rağmen inanır.Ama bir olay olduğunda-spoiler vermiyorum- Jacob'ın deli olduğu düşünülür ve psikoloğu da onun yetimhaneye gitmesini ve doğruları bulmasını(doğruları bulan Jacob!!) söyler, bu şekilde karakterimiz babası ile beraber Cairnholm kasabasına gider, babası kuşları araştırırken Jacob da yetimhane ile ilgili bilgiler edinir, ve büyükbabasının anlattığı her şeyin gerçek olduğunu öğrenir.
Peki tuhaf tuhaf diyoruz da nedir bunlar?
Her birinin ayrı özelliği, onların tabiriyle "yetenekleri" var ve bazı nedenlerden dolayı yetimhane çevresinden ayrılamıyorlar ve Bayan Peregrine'in gözetiminde mutlu mesut yaşıyorlar.Tabii onların da korması gereken şeyler var, onları da kitabı alın okuyun ben söylemeyeyim arkadaşlar, eh.
Sağda gördüğünüz görseldeki çocuk görünmez, YEEEY! Kendisi benim en sevdiğim tuhaf, ama sadece görünümü değil, kendisi de yeteneği yüzünden biraz tuhaf.
Tuhafları gelip burada tanıtmayacağım isterseniz Facebook'ta Kitaplar ve Yazarları sayfasına bakabilirsiniz.
Uzun uzun şeyler söylememe gerek yok aslında, kısaca bayıldım ama ayrıntıya inmek istediğim şeyler de var tabii.Öncelikle şu fotoğraf olayı o kadar güzel ki, sayfaları okurken "BUNUN RESMİNİ GÖRMEK İSTİYORUM" diyerek hızlıca okuyup resimlere baktım durdum çünkü kafanızda canlandırma olayı çok güzel düşünülmüştü, kitabı sevmek için çok önemli bir neden bu.
Kitabın konusu çok tuhaf ama bunu kötü anlamda söylemiyorum tabii, çok ilginçti ve "bu adam bunu nasıl yazmış" diyeceğiniz türden bir anlatımı da vardı.
Ben kitapları erkek karakterin anlatımıyla okumayı sevmem ama bu kitapta rahatsız olmadım, hatta çok hoşuma gitti çünkü karakterlerin cinsiyeti değişseydi Jacob karakterince bir kız... pek düşünemiyorum.
Kitap iyiydi güzeldi, ama hiç hata yoktu da diyemem.Bazı karakterlerin bazı kişilik özellikleri uyuşmamıştı ama beni o kadar da rahatsız etmedi.Her cümlesini zevk alarak okudum ve Aslı Dağlı da ikinci kitabı çevirmekteymiş, en yakın zamanda çevirinin bitip kitabın çıkmasını dileyerek, yorumu bitiriyorum.
Eh bir de bilmiyorsanız tek kelime etmeyeyim ama bir D&R'a gidip kitabı ellerseniz, almak için yorumu okumanıza da gerek yok.Tabii bunu yorum sonuna yazdığım için okumuş oldunuz ama boşverin, siz kitabı alın.
Tavsiyelerinle okudum ve kitaba bayıldım malesef 1 günde bitti. Kitap o kadar akıcı o kadar temiz ve sade bir dille yazılmış ki bir yandan artık kitabı elinden bırakıp yatıp uyumak istiyorsun bir yandan bırakamıyorsun kitabı. Herkeze öneririm çok şey kaybedersiniz :) :)
YanıtlaSil